Sosyal Medya’da yazıları ile büyük ilgi gören Ahmet Hurşitoğlu geçtiğimiz Ay vefat eden Ali Sezal için Gençlik fotografları ile güzel bir yazı kaleme aldı . İşte O yazı
Ali Sezal ile Orta okul sıralarında tanıştık. Aynı sınıfta beraber okuduğumuz yıllarda oldu. Sınıfın uzun boylularından olduğu için genellikle arka sıralarda otururdu. Samimi candan bir arkadaşımızdı.
Aynı sınıfta Rahmetli Ahmet Bayazıt da vardı. Onunla çok şaka yapardı.
Lise yıllarında Ali ile daha samimi olduk. Ben ona Ali beea derdim. O da bana genellikle hoca diye hitap ederdi.
Hemen hemen ayda bir defa yıldız sinemasından benim için de bilet alır emri vaki yaparak beni sinemaya götürürdü.
Bana takılmasını severdi. Şakası dahi hoşgörü sınırını aşmaz idi.
Uzun boylu olduğu için bayramlarda okul bayrağını Ali taşırdı. Bunu severek yapardı. Kendisinede yakışırdı.
Lise sonda iken izci olmuştum. İzci kıyafetini giydiğim de pantolonun kısa olduğunu gördüm.
Başım önümde sanki herkes bana bakıyormuş gibi it tepesine doğru okula gidiyorum. Kız Sanat okulunun önüne geldiğimde arkadan bir ses “hey yavrum hey bu ne hal” demez mi,arkamı döndüm Ali beea gülerek “hoca bu kısa pantolonu nasıl giydin” dedi.
Bir gün konuşurken ciddileşerek,”hoca sizin sınıftaki falan kız benim akrabam olur. Onu rahatsız eden olursa bana haber ver.” diyerek akrabasını uzaktan da olsa kontrol etmeyi ihmal etmiyordu.
Yedek subay okulunda iken askerliğini Tuzla eğitim alayında yapmıştı. O yıllarda ben de Ankara Etimesgut zırhlı birlik tugayında İdim. Ali izinli olduğunda bizim ev de kalırdı.
Ben de Ankara’da Halil İbrahim Gümüşer ‘in evinde kalırdım.
Ali Maraş Belediye başkanı olduğunda tebrik etmek için gelmiştim. O nu çok yorgun ve düşünceli görmüştüm. Maraş a nasıl hizmet edebilirim diye koşturuyordu.
Takım elbise giymeyi hele kravat takmayı pek sevmezdi.
Gömleğinin üsten iki düğmesi açık olurdu. Üçüncü düğmeyi açarsa bilki bir şeye kızmış,patlamak üzeredir.
İstanbul da bir toplantıda karşılaştık. İkimizde birbirimize yılların hasreti ile sarıldık. Başkan yardımcısı Necmettin Gevheri hoca bizim bu halimizi görünce yanımıza gelerek “Ahmet’ciğim bana da Başkana sarıldığın gibi sarılmaz isen kabul etmem.” Dedi gülmüştük.
Ali ikinci dönem Maraş a Belediye Başkanı seçildiğinde, çalışmalar nasıl gidiyor diye sormuştum. O da,geçen dönem 30 dönüm tarla sattım belediyenin borçlarını ödedim. Bakalım bu dönem nasıl olacak diye gülerek anlatmıştı.
Maraş için Maraşlı için elinden geldiği kadar hizmet etmeye çalıştı. MV olduğu yıllarda da inandığı davasında samimi olarak hizmet etmeye çalıştı.
Vefat haberini aldığımda bir hafta hep ismini sayıkladım.
Acısı ile tatlısı ile bir ömür sona ermişti. Mücadele insanı idi. İnançlı ve imanı bütün bir kardeşimizdi. İnandığı gibi yaşadı, yaşadığı gibi öbür âleme gitti.
Sevgili kardeşim Ali beea, biz senden razı idik, Allah da senden razı olsun inşallah. Kabrin pür nur mekanın cennet olsun.
